افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. در مواجهه با این مشکل، انتخاب بین مراجعه به روانشناس یا روانپزشک می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. روانشناسان معمولاً بر روی درمان‌های غیر دارویی مانند مشاوره و روان‌درمانی تمرکز دارند، در حالی که روانپزشکان می‌توانند داروهای روانپزشکی را تجویز کنند و به درمان‌های پزشکی بپردازند. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌ها و مزایای هر یک از این تخصص‌ها در درمان افسردگی خواهیم پرداخت تا به افراد کمک کنیم تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنند.
برای درمان افسردگی، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک بستگی به شرایط فردی و شدت علائم دارد.
اگر افسردگی شما خفیف تا متوسط است و نیاز به مشاوره، حمایت عاطفی و تکنیک‌های درمانی غیر دارویی دارید، مراجعه به روانشناس می‌تواند مفید باشد. روانشناسان معمولاً در زمینه درمان‌های رفتاری و شناختی تخصص دارند و می‌توانند به شما در مدیریت احساسات و تغییر الگوهای فکری کمک کنند.
اما اگر افسردگی شما شدید است یا همراه با علائم جسمی و روانی دیگری مانند اضطراب شدید، اختلال در خواب یا اشتها، مراجعه به روانپزشک ضروری است. روانپزشکان می‌توانند داروهای مناسب برای درمان افسردگی را تجویز کنند و همچنین درمان‌های روانی را ارائه دهند.
به طور کلی، در موارد شدید و مزمن، مشاوره با هر دو متخصص می‌تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد.
چگونه تصمیم بگیریم که به کدام متخصص مراجعه کنیم؟
درمان افسردگی یکی از چالش‌های مهم در حوزه سلامت روان است و انتخاب متخصص مناسب برای این کار می‌تواند تأثیر زیادی بر روند بهبودی فرد داشته باشد. در این راستا، دو نوع متخصص اصلی وجود دارند که افراد می‌توانند به آن‌ها مراجعه کنند: روانشناس و روانپزشک. هر یک از این متخصصان دارای مهارت‌ها و رویکردهای خاص خود هستند و درک تفاوت‌های آن‌ها می‌تواند به فرد کمک کند تا تصمیم بهتری بگیرد.
ابتدا، باید به این نکته توجه کرد که روانشناسان معمولاً بر روی درمان‌های غیر دارویی تمرکز دارند. آن‌ها با استفاده از روش‌های مختلف روان‌درمانی، مانند درمان شناختی-رفتاری، به افراد کمک می‌کنند تا الگوهای فکری منفی را شناسایی و تغییر دهند. این نوع درمان می‌تواند به فرد کمک کند تا با احساسات و افکار خود بهتر کنار بیاید و مهارت‌های مقابله‌ای موثری را یاد بگیرد. بنابراین، اگر فردی به دنبال راهکارهای غیر دارویی و تغییر در الگوهای فکری خود باشد، مراجعه به روانشناس می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
از سوی دیگر، روانپزشکان پزشکانی هستند که در زمینه تشخیص و درمان اختلالات روانی تخصص دارند و می‌توانند داروهای روانپزشکی تجویز کنند. این داروها می‌توانند به کاهش علائم افسردگی کمک کنند و در برخی موارد، ترکیب درمان دارویی با روان‌درمانی می‌تواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد. بنابراین، اگر فردی با علائم شدید افسردگی مواجه است که بر روی عملکرد روزمره‌اش تأثیر گذاشته، مراجعه به روانپزشک می‌تواند ضروری باشد.
علاوه بر این، در برخی موارد، افراد ممکن است نیاز به ترکیبی از هر دو نوع درمان داشته باشند. به عنوان مثال، فردی که به افسردگی شدید مبتلا است ممکن است ابتدا به روانپزشک مراجعه کند تا داروهای لازم را دریافت کند و سپس به روانشناس مراجعه کند تا از طریق روان‌درمانی به بهبود وضعیت خود ادامه دهد. این رویکرد ترکیبی می‌تواند به فرد کمک کند تا بهبودی جامع‌تری را تجربه کند.
در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد اینکه به کدام متخصص مراجعه کنیم، بستگی به شرایط فردی و نیازهای خاص هر شخص دارد. مهم است که افراد به احساسات و علائم خود توجه کنند و در صورت نیاز، از مشاوره‌های اولیه استفاده کنند. همچنین، در نظر گرفتن سوابق و تخصص‌های هر متخصص نیز می‌تواند در انتخاب درست مؤثر باشد. به طور کلی، درک نیازهای خود و مشورت با افراد مطمئن می‌تواند به فرد کمک کند تا بهترین تصمیم را در مورد درمان افسردگی خود بگیرد و به سمت بهبودی حرکت کند. در این مسیر، حمایت خانواده و دوستان نیز می‌تواند نقش مهمی ایفا کند و به فرد کمک کند تا با اعتماد به نفس بیشتری به درمان خود ادامه دهد.
تفاوت‌های روانشناس و روانپزشک در درمان افسردگی
درمان افسردگی یکی از چالش‌های مهم در حوزه سلامت روان است و انتخاب بین مراجعه به روانشناس یا روانپزشک می‌تواند تأثیر زیادی بر روند درمان داشته باشد. در این راستا، درک تفاوت‌های اساسی بین این دو حرفه ضروری است. روانشناسان و روانپزشکان هر دو در زمینه سلامت روان فعالیت می‌کنند، اما رویکردها و مهارت‌های آن‌ها متفاوت است.
روانشناسان معمولاً دارای تحصیلات در زمینه روانشناسی هستند و به طور خاص در زمینه‌های مشاوره و درمان اختلالات روانی آموزش دیده‌اند. آن‌ها به بررسی رفتار، احساسات و افکار افراد می‌پردازند و از روش‌های مختلفی مانند درمان شناختی-رفتاری، درمان تحلیلی و درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده می‌کنند. این روش‌ها به افراد کمک می‌کند تا با مشکلات عاطفی و رفتاری خود بهتر کنار بیایند و مهارت‌های مقابله‌ای را یاد بگیرند. به همین دلیل، روانشناسان بیشتر بر روی جنبه‌های روانی و عاطفی افسردگی تمرکز دارند و به مراجعان کمک می‌کنند تا الگوهای منفی تفکر را شناسایی و تغییر دهند.
از سوی دیگر، روانپزشکان پزشکانی هستند که در زمینه پزشکی عمومی تحصیل کرده و سپس تخصص خود را در روانپزشکی ادامه داده‌اند. آن‌ها قادر به تشخیص و درمان اختلالات روانی از طریق تجویز دارو هستند. در واقع، روانپزشکان می‌توانند به مراجعان داروهایی مانند ضدافسردگی‌ها و تثبیت‌کننده‌های خلقی تجویز کنند که می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. این داروها معمولاً در مواردی که افسردگی شدید است یا با علائم جسمی همراه است، ضروری می‌باشند. بنابراین، اگرچه روانپزشکان نیز به جنبه‌های روانی افسردگی توجه دارند، اما تمرکز اصلی آن‌ها بر روی جنبه‌های بیولوژیکی و شیمیایی مغز است.
با توجه به این تفاوت‌ها، انتخاب بین روانشناس و روانپزشک بستگی به نوع و شدت افسردگی فرد دارد. در موارد خفیف تا متوسط، مراجعه به روانشناس می‌تواند گزینه مناسبی باشد، زیرا آن‌ها می‌توانند با استفاده از روش‌های درمانی غیر دارویی به فرد کمک کنند. اما در موارد شدیدتر، که ممکن است نیاز به مداخله دارویی وجود داشته باشد، مراجعه به روانپزشک می‌تواند ضروری باشد.
علاوه بر این، در برخی موارد، ترکیب درمان‌های روانشناختی و دارویی می‌تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، فردی که تحت درمان دارویی قرار دارد، می‌تواند به روانشناس مراجعه کند تا از تکنیک‌های مشاوره‌ای بهره‌مند شود و در کنار دارو، مهارت‌های مقابله‌ای را نیز یاد بگیرد.
در نهایت، مهم است که افراد با توجه به نیازهای خاص خود و شدت افسردگی، تصمیم مناسبی بگیرند. مشاوره با پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد و به فرد کمک کند تا بهترین مسیر درمانی را انتخاب کند.
روش‌های درمانی مختلف در روانشناسی و روانپزشکی
درمان افسردگی یکی از چالش‌های مهم در حوزه سلامت روان است و انتخاب روش درمانی مناسب می‌تواند تأثیر زیادی بر روند بهبودی فرد داشته باشد. در این راستا، دو حوزه اصلی درمان افسردگی شامل روانشناسی و روانپزشکی وجود دارد که هر یک رویکردها و روش‌های خاص خود را دارند. در روانشناسی، درمان‌های مختلفی مانند درمان شناختی-رفتاری، درمان بین‌فردی و درمان روان‌تحلیلی وجود دارد. این روش‌ها عمدتاً بر روی تغییر الگوهای فکری و رفتاری فرد تمرکز دارند و به او کمک می‌کنند تا با احساسات و تجربیات خود به شیوه‌ای سالم‌تر برخورد کند. به عنوان مثال، درمان شناختی-رفتاری به فرد می‌آموزد که چگونه افکار منفی را شناسایی و تغییر دهد و در نتیجه، احساسات و رفتارهای او نیز بهبود یابد.
از سوی دیگر، روانپزشکی به عنوان یک رشته پزشکی، بیشتر بر روی جنبه‌های بیولوژیکی و شیمیایی افسردگی تمرکز دارد. روانپزشکان معمولاً از داروهای ضدافسردگی برای درمان بیماران استفاده می‌کنند. این داروها می‌توانند به تنظیم مواد شیمیایی مغز کمک کنند و در نتیجه، علائم افسردگی را کاهش دهند. در واقع، در مواردی که افسردگی شدید باشد یا فرد به درمان‌های روانشناختی پاسخ ندهد، استفاده از داروها می‌تواند ضروری باشد. همچنین، روانپزشکان ممکن است به ترکیب درمان‌های دارویی و روانشناختی بپردازند تا بهترین نتیجه را برای بیمار به ارمغان آورند.
در این میان، انتخاب بین مراجعه به روانشناس یا روانپزشک بستگی به شدت و نوع افسردگی فرد دارد. برای افرادی که افسردگی خفیف تا متوسط دارند، مراجعه به روانشناس و استفاده از روش‌های درمانی غیر دارویی می‌تواند مؤثر باشد. این افراد ممکن است با کمک روانشناس بتوانند به درک بهتری از مشکلات خود برسند و مهارت‌های مقابله‌ای جدیدی را یاد بگیرند. در مقابل، افرادی که افسردگی شدید دارند یا دارای علائم جسمی مرتبط با افسردگی هستند، ممکن است نیاز به درمان دارویی داشته باشند و در این صورت، مراجعه به روانپزشک گزینه بهتری خواهد بود.
علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است از ترکیب هر دو رویکرد بهره‌مند شوند. به عنوان مثال، فردی که تحت درمان دارویی قرار دارد، می‌تواند به طور همزمان از جلسات مشاوره با روانشناس نیز استفاده کند تا به بهبود وضعیت روانی خود کمک کند. این رویکرد ترکیبی می‌تواند به فرد کمک کند تا نه تنها علائم افسردگی را کاهش دهد، بلکه به درک عمیق‌تری از خود و مشکلاتش نیز دست یابد.
در نهایت، مهم است که هر فرد با توجه به نیازها و شرایط خاص خود، تصمیمی آگاهانه در مورد انتخاب درمان مناسب بگیرد. مشاوره با متخصصان در این زمینه می‌تواند به فرد کمک کند تا بهترین مسیر درمانی را انتخاب کند و در نهایت به بهبودی دست یابد.
نشانه‌های نیاز به مراجعه به روانشناس یا روانپزشک
افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. در این راستا، تشخیص نشانه‌های نیاز به مراجعه به روانشناس یا روانپزشک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ابتدا، باید به این نکته توجه کرد که نشانه‌های افسردگی می‌توانند به صورت‌های مختلفی بروز کنند. از جمله این نشانه‌ها می‌توان به احساس غم و اندوه مداوم، کاهش انرژی، اختلال در خواب، و تغییرات در اشتها اشاره کرد. این علائم ممکن است به تدریج شدت یابند و در صورت عدم درمان، به مشکلات جدی‌تری منجر شوند.
در این میان، یکی از سوالات مهم این است که آیا فرد باید به روانشناس مراجعه کند یا روانپزشک. روانشناسان معمولاً بر روی درمان‌های غیر دارویی مانند مشاوره و روان‌درمانی تمرکز دارند. آن‌ها به فرد کمک می‌کنند تا با استفاده از تکنیک‌های مختلف، احساسات و افکار منفی خود را مدیریت کند. از سوی دیگر، روانپزشکان به عنوان پزشکان متخصص در زمینه سلامت روان، می‌توانند داروهای لازم را تجویز کنند و در مواردی که افسردگی شدید است، درمان‌های دارویی را به کار ببرند.
به طور کلی، اگر فردی با نشانه‌های خفیف تا متوسط افسردگی مواجه است، مراجعه به روانشناس می‌تواند گزینه مناسبی باشد. در این حالت، فرد می‌تواند با استفاده از روش‌های درمانی مانند شناخت‌درمانی یا رفتاردرمانی، به بهبود وضعیت خود بپردازد. این نوع درمان‌ها به فرد کمک می‌کنند تا الگوهای فکری منفی را شناسایی کرده و آن‌ها را تغییر دهد. همچنین، روانشناسان می‌توانند به فرد در ایجاد مهارت‌های مقابله‌ای کمک کنند که در مواجهه با چالش‌های زندگی مؤثر باشد.
اما در مواردی که نشانه‌ها شدیدتر هستند، مانند افکار خودکشی، احساس ناامیدی عمیق، یا ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره، مراجعه به روانپزشک ضروری است. در این شرایط، روانپزشک می‌تواند با ارزیابی دقیق وضعیت فرد، داروهای مناسب را تجویز کند و در صورت نیاز، درمان‌های ترکیبی را نیز پیشنهاد دهد. این نوع درمان می‌تواند به تسکین سریع‌تر علائم کمک کند و فرد را در مسیر بهبودی قرار دهد.
در نهایت، مهم است که افراد به نشانه‌های خود توجه کنند و در صورت نیاز، به متخصصان مراجعه کنند. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش عوارض ناشی از افسردگی کمک کند. بنابراین، اگر شما یا کسی که می‌شناسید با نشانه‌های افسردگی مواجه است، نباید از جستجوی کمک دریغ کنید. انتخاب بین روانشناس و روانپزشک بستگی به شدت و نوع نشانه‌ها دارد و در هر صورت، اقدام به درمان می‌تواند گام مهمی در مسیر بهبودی باشد.
مزایای مراجعه به روانپزشک برای درمان افسردگی
درمان افسردگی یکی از چالش‌های مهم در حوزه سلامت روان است و انتخاب بین مراجعه به روانشناس یا روانپزشک می‌تواند تأثیر زیادی بر روند بهبودی فرد داشته باشد. در این راستا، مراجعه به روانپزشک به عنوان یک گزینه مؤثر و کارآمد در درمان افسردگی شناخته می‌شود. یکی از مزایای اصلی مراجعه به روانپزشک، توانایی او در تجویز داروهای مناسب است. در بسیاری از موارد، افسردگی به دلیل عدم تعادل شیمیایی در مغز ایجاد می‌شود و داروهای ضدافسردگی می‌توانند به تنظیم این تعادل کمک کنند. این داروها می‌توانند علائم افسردگی را کاهش دهند و به فرد این امکان را بدهند که به درمان‌های روانشناختی دیگر نیز پاسخ بهتری بدهد.
علاوه بر این، روانپزشکان معمولاً دارای تحصیلات و تجربه بیشتری در زمینه تشخیص و درمان اختلالات روانی هستند. این تخصص به آن‌ها این امکان را می‌دهد که به طور دقیق‌تری علل و عوامل مؤثر بر افسردگی را شناسایی کنند. به عنوان مثال، روانپزشک می‌تواند با بررسی تاریخچه پزشکی فرد و انجام ارزیابی‌های لازم، تشخیص دقیقی از نوع افسردگی و شدت آن ارائه دهد. این تشخیص دقیق می‌تواند به انتخاب بهترین روش درمانی کمک کند و از درمان‌های غیرضروری یا ناکارآمد جلوگیری کند.
همچنین، روانپزشکان می‌توانند به عنوان بخشی از یک تیم درمانی عمل کنند. در بسیاری از موارد، درمان افسردگی نیازمند همکاری بین روانپزشک و روانشناس است. در این حالت، روانپزشک می‌تواند داروهای لازم را تجویز کند در حالی که روانشناس به فرد کمک می‌کند تا با استفاده از روش‌های روان‌درمانی، مهارت‌های مقابله‌ای و استراتژی‌های مدیریت استرس را یاد بگیرد. این همکاری می‌تواند به بهبود سریع‌تر و مؤثرتر وضعیت فرد منجر شود.
از سوی دیگر، مراجعه به روانپزشک می‌تواند به کاهش استیگما و تابوهای اجتماعی مرتبط با بیماری‌های روانی کمک کند. با توجه به اینکه روانپزشکان به عنوان متخصصان پزشکی شناخته می‌شوند، مراجعه به آن‌ها ممکن است احساس راحتی بیشتری را برای بیماران ایجاد کند. این احساس راحتی می‌تواند به فرد کمک کند تا به راحتی درباره مشکلات خود صحبت کند و در نتیجه، درمان مؤثرتری را تجربه کند.
در نهایت، باید به این نکته توجه داشت که هر فرد ممکن است نیازهای خاص خود را داشته باشد و انتخاب بین روانشناس و روانپزشک بستگی به شرایط و علائم خاص هر فرد دارد. با این حال، مزایای مراجعه به روانپزشک در درمان افسردگی، از جمله توانایی تجویز دارو، تخصص در تشخیص و درمان، و امکان همکاری با سایر متخصصان، می‌تواند به عنوان یک گزینه مؤثر در نظر گرفته شود. در نتیجه، افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌توانند با مراجعه به روانپزشک، گام‌های مؤثری در جهت بهبود کیفیت زندگی خود بردارند.
مزایای مراجعه به روانشناس برای درمان افسردگی
افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد. در این راستا، مراجعه به متخصصان روانشناسی و روانپزشکی به عنوان دو گزینه اصلی برای درمان افسردگی مطرح می‌شود. در این مقاله، به بررسی مزایای مراجعه به روانشناس برای درمان افسردگی خواهیم پرداخت.
اولین مزیت مراجعه به روانشناس، تمرکز بر درمان‌های غیر دارویی است. روانشناسان معمولاً از روش‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری، درمان بین‌فردی و درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده می‌کنند. این روش‌ها به فرد کمک می‌کنند تا الگوهای فکری منفی را شناسایی و تغییر دهد و در نتیجه، احساسات و رفتارهای خود را بهبود بخشد. این نوع درمان‌ها به ویژه برای افرادی که تمایلی به مصرف دارو ندارند یا از عوارض جانبی آن‌ها نگران هستند، بسیار مناسب است.
علاوه بر این، روانشناسان به فرد کمک می‌کنند تا مهارت‌های مقابله‌ای را یاد بگیرد. این مهارت‌ها شامل تکنیک‌های مدیریت استرس، حل مسئله و بهبود روابط بین‌فردی می‌شود. با یادگیری این مهارت‌ها، فرد می‌تواند به طور مؤثرتری با چالش‌های زندگی روزمره خود مواجه شود و در نتیجه، احساس بهتری نسبت به خود و محیط اطرافش پیدا کند. این امر به ویژه در مواقعی که فرد با بحران‌های عاطفی یا اجتماعی مواجه است، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
از دیگر مزایای مراجعه به روانشناس، ایجاد فضایی امن و غیرقضاوتی برای بیان احساسات و افکار است. در جلسات مشاوره، فرد می‌تواند به راحتی و بدون ترس از قضاوت، مشکلات خود را مطرح کند. این فضای امن به فرد این امکان را می‌دهد که به عمق احساسات خود بپردازد و درک بهتری از وضعیت خود پیدا کند. این فرآیند خودآگاهی می‌تواند به فرد کمک کند تا ریشه‌های افسردگی خود را شناسایی کند و در نتیجه، راه‌حل‌های مؤثرتری برای درمان پیدا کند.
همچنین، روانشناسان معمولاً به صورت فردی با مراجعین کار می‌کنند و این امر به آن‌ها این امکان را می‌دهد که درمان را بر اساس نیازها و ویژگی‌های خاص هر فرد تنظیم کنند. این رویکرد شخصی‌سازی شده می‌تواند تأثیرات مثبت بیشتری بر روند درمان داشته باشد و به فرد کمک کند تا به اهداف خود در زمینه بهبود سلامت روانی دست یابد.
در نهایت، مراجعه به روانشناس می‌تواند به فرد کمک کند تا احساس تنهایی و انزوا را کاهش دهد. در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به افسردگی احساس می‌کنند که هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را درک کند. با این حال، ارتباط با یک روانشناس می‌تواند به فرد این احساس را بدهد که در این مسیر تنها نیست و کسی هست که به او گوش می‌دهد و حمایت می‌کند. این حمایت عاطفی می‌تواند به عنوان یک عامل مهم در بهبود وضعیت روانی فرد عمل کند و او را در مسیر بهبودی یاری دهد. در مجموع، مراجعه به روانشناس به عنوان یک گزینه مؤثر برای درمان افسردگی، می‌تواند به فرد کمک کند تا به زندگی سالم‌تر و شادتری دست یابد.
سوالات پرتکرار
1. **سوال:** برای درمان افسردگی، روانشناس بهتر است یا روانپزشک؟
**پاسخ:** بستگی به شدت افسردگی دارد؛ روانپزشک برای درمان‌های دارویی و روانشناس برای درمان‌های غیر دارویی مناسب است.
2. **سوال:** آیا روانشناس می‌تواند افسردگی را درمان کند؟
**پاسخ:** بله، روانشناسان می‌توانند با روش‌های درمانی مانند CBT به درمان افسردگی کمک کنند.
3. **سوال:** روانپزشک چه نقشی در درمان افسردگی دارد؟
**پاسخ:** روانپزشک می‌تواند داروهای ضدافسردگی تجویز کند و به مدیریت علائم کمک کند.
4. **سوال:** آیا می‌توان همزمان به روانشناس و روانپزشک مراجعه کرد؟
**پاسخ:** بله، بسیاری از افراد همزمان از خدمات هر دو استفاده می‌کنند.
5. **سوال:** چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کرد؟
**پاسخ:** اگر علائم افسردگی شدید باشد یا نیاز به دارو وجود داشته باشد، مراجعه به روانپزشک ضروری است.
6. **سوال:** آیا درمان افسردگی فقط به دارو محدود می‌شود؟
**پاسخ:** خیر، درمان افسردگی می‌تواند شامل مشاوره، روان‌درمانی و تغییرات سبک زندگی نیز باشد.
جمع بندی
برای درمان افسردگی، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک بستگی به شدت و نوع افسردگی دارد. روانشناسان معمولاً به درمان‌های غیر دارویی و مشاوره‌های روانی می‌پردازند، در حالی که روانپزشکان می‌توانند داروهای لازم را تجویز کنند. در موارد خفیف تا متوسط، مشاوره با روانشناس ممکن است کافی باشد، اما در موارد شدیدتر یا زمانی که دارو درمانی ضروری است، مراجعه به روانپزشک توصیه می‌شود. در نهایت، ترکیب هر دو رویکرد می‌تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد.
